Alle gode ting er tre

I desse dagar kjem Morten Nygård med siste boka i kyrkjegardstrilogien.

– Det var slik at då eg starta med prosjektet, så var tanken éi bok. Eg såg kjapt at det var for mykje stoff om dei eksisterande kyrkjegardane til at det kunne få plass i éi, men var overtydd om at det skulle vera nok med den andre, forklarer forfattaren.

Han skulle – sjølvsagt – ta feil.

– Etterpå såg eg at det var eit behov for ei tredje bok, fordi eg såg at dei historiske kyrkjegardane fortente ein fyldig og god presentasjon, seier Nygård.

Den tredje boka handlar om desse; om kyrkjegardar, kapell og kyrkjer.

– Av dei 14 hovudkapitla handlar dei fleste om plassane me veit det har vore kyrkjer, kapell og/eller gravstader. Nokre kapitel er om plassar der ein er usikre på om det har vore kyrkje eller kapell, atter andre om der det med stort sannsyn berre er segner, blant anna om Folgedalen under fonna og «Den katolske kyrkja» i Rosendal, fortel Nygård.

 

Leiteaksjonar

– Då eg starta på desse historiske kyrkjegardane trudde eg denne boka kom til å bli for dei spesielt interesserte, men etter kvart som eg jobba med det, er ho etter mitt syn like interessant som dei føregåande, meiner Grenda-journalisten.

På veg til punktum i denne siste boka, har han mellom anna vore gjennom tre leiteaksjonar.

– Spesielt var det spennande å vera med Monsa-Knut’n til Eidsvikøy og leita etter gravplassen etter to sjømenn. Han hadde heldigvis sett plassen for 30 år sidan. Resultatet av leiteaksjonen får folk lesa om i boka, smiler han lurt.

Ein annan leiteaksjon gjekk til Jamtøyro ved Blådalen. Der prøvde han å finna ut om den gamle historia om ekteparet som gjekk gjennom isen og drukna på julaftan for mange år sidan kunne stemma.

 

Takka guidane

Av dei mest kjente som er omtala her, er dei to kyrkjene som var på Halsnøy Kloster, den gamle kyrkja på Skåla i Rosendal, og kapella som var på Mel i Rosendal og i Guddal.

– Korleis er det å setja punktum for noko slikt?

– Det kjennest godt, for det har blitt mykje meir omfattande enn det eg trudde skulle bli ein liten artikkelserte i Grenda i januar 2018. Eg vil drista meg til å hevda at mykje av innhaldet i desse tre bøkene er lokalhistorie som fortener å bli tatt vare på, og som samstundes er ukjent blant mange av innbyggjarane. Såleis er det også med ein smule stoltheit eg ser at arbeidet har gått så bra som det har gått, seier han nøgd.

– Det høver også å takka alle guidane som har vore med på dei ulike synfaringane, dei har vore uvurderlege i dette arbeidet. Likeleis må eg takk Gunn-Bente Stølen som har stått for svært vakker grafisk design, legg Nygård til.