– Den nye Lundsnesvegen knyter oss saman

Eg vil gratulera kommunen og folket med den nye vegen mellom Seim og Lund. Då han fyrst kom vart han mykje finare enn nokon skulle tru. Det var mykje vanskeleg fjell å skyta seg igjennom, ikkje minst i nord. Ein reguleringsfeil gjorde at Trodlaberget måtte flyttast ein del meter austover, men vegbyggjarane greidde likevel å få til ein ganske svingfri veg, også der.

Eg registrerer at dei offentlege etatane framleis brukar namnet Lundsnessvingane, men no er desse svingane stengde for gjennomkøyring. Finn eit rettare namn på nyevegen.

Det var taler både av «gamle» og nye-ordføraren, og musikklaga hadde møtt med stor bemanning, før og etter snorklippinga. I etterkant vart alle bedne til bords på skulen/samfunnshuset på Seim til betasuppe.

 

Sledetur for 80 år sidan

Hos meg framkallar denne opningshøgtida minne frå barndomstida. For vel 80 år sidan budde eg og familien vår hos bestemor og bestefar på Høyland; garden like ved. Bestefar var fôrvert for lagshingstane, noko som neste generasjon heldt fram med. Bestefar køyrde brødvarene for sonen Anton, som hadde opna ein liten kolonialbutikk på Seim. Dette skjedde nokre gonger i veka.

Eg hugsar at eg nokre gonger fekk vera med på islagte vegar. Det var ei sitrande kjensle då vi «fauk» forbi stabbesteinane i Lundsneset. Den raske hingsten og det smekre vinterkøyretøyet på garden, nemleg spiss-sleden på stålmeiar, gjekk fort. Bestefar sat trygt på kuskesetet, og eg halvsov under saueskinnet på passasjersetet.

Noko av det farlegaste ein kunne bli ute for då, var at hestane skulle bli skremde av ein bil, men den gong møtte vi svært sjeldan bilar. Eg kjenner til fleire slike skræmeulukker på den tida.

Desse sledeturane som eg hadde med bestefar for å henta brød i Omvikdalen, skjedde litt før vi flytta frå Høyland, og eg var seks år, elles nokre av dei fyrste åra etter at vi var komne til Bråtet på Malmanger.

 

Opprop

Eit lite opprop til slutt: Vi er komne nærare kvarandre. No må vi alle arbeida for eit endå sterkare naboskap. Ingen må gå imot at Omvikdalen får behalda sin eigen barneskule og barnehage. Det må vera ei æressak.

Lesarbrev frå Knut Hass

[gravityform id="11" title="true" description="true"]