«Eigedomskjøp i Rosendal med meir»

Fredag 15.januar les vi i Kvinnheringen: «Lemicka gir kommunen sitt eigedomskjøp i Rosendal det glatte lag».

Det gjeld attendekjøp av praksisfløya ved Rosendal Ungdomsskule der kommunen har kjøpt att for meir ein halv million meir enn det vart selt for i si tid, inkl. avtale om evt .sal igjen skulle det rivast!

Bygningen det er snakk om, er rusta opp av kjøpar, vart tilbydt kommunen om attendekjøp. Det har vore leigd ut til lag og organisasjonar.

Så ser vi at O. Lemica uttrykkjer sterkt misnøye på kommunen sin handlemåte.

 

Uttale og kommentar

Å vera politikar, bør tilseia at ein bør kunna ha fleire tankar med seg og ikkje visa slik firkanta og egosentrisk uttrykksform som å gje kommunen det glatte lag. Her møter Lemicka seg sjølv.

 

Område Øyro og Bruk

Arealet på Malmanger mellom Rosendal Fjordhotell og Skålafjero med kaiområdet er best egna til kommunale bruk. Når det gjeld Skålafjæro bør kommunen arbeida for området her òg. Øyro bør ikkje brukast til privat bustadområde. Her bør kommunen vera litt framsynte på vidare utvikling.

Her burde vi fått opp ein folkehøgskule/distriktshøgskule med internat med studiekompetanse på tema (turisme/idrett/natur, kultur og tradisjonar) som kommunen har delvis satsa på. (Internatet kan brukast på utleige i sommartid)

Poenget med å seia dette er at skulen og næringslivet bør arbeida i saman for vidare utvikling med arbeidsplassar som genererer til alt etablerte yrker som òg kan bidra, t.d. med resursar av varer som menneskelege.

Arbeidsplassar og bustader høyrer i saman. Å byggja rimelegare bustader for yngre/etablerarar må inn i samarbeid med fleire, og der vi ynskjer fleire og folk heimatt.

Etablering og kommunal planlegging har rettnok statlege lover og reguleringar, men berre kommunane kjenner områda og behova. Så slik sett må det finnast både fornuft og løysingar som rådgjeving frå folket med!

 

Skålafjæro – Folgefonnsenteret – kaiområdet

Skålafjæro i dag må ryddast opp i, skamplett kallar eg det: Malingslite hus, holete veg, søppel og dumpingsplass for elektriske «duppedittar». Dette området lyt vi nok òg ha i augo er egna for ny vegtrasè for tungtransporten med ny bru nedom den andre brua med einvegskøyring. Folgefonnsenteret kom, og kai området med. Det vart gjort mottakeleg for reisande og bruk, skal ein få tungtrafikken bort frå Skålagato her, må vi innsjå at Guddalshuset m.fl. må flyttast (ikkje nødvendig rivast), men må sjølvsagt kompenserast til eigarar.

Utvikling i bygda treng eit heilskapssyn, og ikkje særinteresser med «stykkevis og delt». Bustadpolitikken kan henda ein må også læra seg å tenkja nytt, byggefelt, sentrumsleilegheiter kan òg ha andre former som bufellesskap og desentraliserte område med eigne grønt/dyrkingsareal. Kunsten er å sjå eigna og alternativt!

Til slutt vil eg koma med eit ynske der politikarar og byråkratar lyttar meir ute i terrenget, at dei evnar å sjå i perspektivet og få med seg fleirbruksområde, eit samfunn med multifunksjonell rørsle er både nytte og trivnad. Økonomi må òg vera ein av innsatsfaktorane som skal tena på sikt.

 

Av Bergljot Bruåsdal Hesvik

Rosendal 17. januar 2021