Har besøkt alle kommunetoppane i Hordaland

Førre laurdag kunne Terje Nygård setja ein strek over det høgaste punktet i Jondal. Med det har 52-åringen fullført prosjektet om å nå alle 33 kommunetoppane i Hordaland.

 

Med 32 kommunetoppar i bagasjen, la Terje laurdag morgon ut på tur med eit mål om å nå det høgaste punktet på Nordfonna, og med det henta heim sin trettitredje og siste kommunetopp i Hordaland. Og med sin yngre bror Morten i turfølgjet, vart det ei verdig avslutning på eit langvarig og ambisiøst prosjekt.

– Vi hadde ein nydeleg tur der vi tråkka oss opp langs skitrekket i eit fantastisk vêr. Eg hadde eit godt smil om munnen på vegen oppover, og eg kjente på gleda over å ha gjort det og fått det til. Så kan eg no tenkja tilbake på alle dei fine minna eg sit att med, seier den spreke karen frå Rosendal, som dei siste 20 åra har vore busett i Rådal i Bergen.

 

Nysgjerrig

Prosjektet starta for alvor i 2014 då Terje oppdaga at han allereie hadde lagt bak seg ein god del av fylket sine kommunetoppar.

– Då vart det meir system og plan over det heile. Eg lagde meg eit Excel-ark og byrja å notera ned og markera kor eg hadde vore og ikkje. Så dei siste fire åra har ting vore meir konsentrert, utan at eg har stressa av den grunn. Det har vore kjekt heile tida, seier Terje.

På si fjellhopping i fylket har han fått sett mykje av det Hordaland har å by på av natur. Noko som også var ein god del av grunnen til at han ville gjera dette.

– Motivasjonen min har vore nysgjerrigheita. Eg er glad i å sjå ny plassar og snu steinane for å sjå kva som ligg bak. Står eg i eit vegkryss, så har eg lyst til å køyra begge vegane for å sjå kva som skjuler seg der. Og det er ein av dei tinga heile familien har sett pris på, vi har fått sjå alle dei fine plassane vi har rundt oss som vi vanlegvis berre køyrer forbi, seier han.

Dagstur til Hårteigen

Turane har han i stor grad delt med godt selskap frå anten familie, vener eller kollegaer, men fire toppar har han bestege åleine. Deriblant Hårteigen, som er Ullensvang sitt høgaste punkt. Ein tur som vanlegvis krev både éi og to overnattingar, men som Terje gjennomførte som ein dagstur.

– Eg hadde pakka med meg sovepose og hadde ein plan om å overnatta, men som det heiter på fint så vert vegen til når ein går. Det vart ein triveleg tur i strålande vêr, så eg bestemte meg for å gå tur-retur på éin dag. Den siste halvtimen var litt utfordrande sidan det var i stupande mørke, men då fekk ein brukt nattsynet sitt også, seier han.

Og det er ikkje berre nattsynet som har fått trena seg oppgjennom åra. Han har også lært seg kva som er lurt å gjera før ein legg ut på tur i ukjent terreng.

– Ein lærar jo litt, det gjer ein. Noko som går att er det å finna ut kor innsteget på turen er. Det er jo utruleg viktig å finna startplassen, så ein bør gjera litt research og finna ut kor ein faktisk skal før ein legg ut på tur. Men førearbeidet er jo litt av turen det òg, og det finst i dag mange gode nettsider der du kan spora opp og finna mykje god informasjon, seier han.

Noko anna han har bite seg merke i er den fantastiske innsatsen frivillige legg ned for å få folk ut på tur i oversiktelege løyper.

– Det er imponerande kva arbeid som er gjort når det kjem til merking, vardar og grunneigarar som tillèt passering. Samstundes så ser ein kor godt vane me er i Kvinnherad, for det er ikkje alle som gjer det så godt som i Kvinnherad. Der legg dei sjela i det, og dei har lagt ned ein formidabel innsats når det kjem til merking, seier han.

Mange minne

Når det kjem til å kåra favorittkommunetoppen i Hordaland, har han vanskeleg for å berre velja éin.

– Alle turane har hatt sine augneblikk og fine minne. Men eg liker ofte det som er litt annleis enn det terrenget eg går i til vanleg, og når eg tenkjer på kva som har vore litt utanfor det vi har i Kvinnherad og Bergen, så står Odda og Sandfloeggja att som eit veldig godt minne. Samstundes var Mehammarsåto på Stord fin, seier han og legg til:

– Det er vel sånn at vi generelt liker ting som er annleis enn det vi er vane med, det gjer kanskje til at eg ikkje trekk fram Voss med Olsskalven og Fuglafjell i Kvam. Det er for all del flotte turar på sine måtar dei også, men det er meir «been there, done that», seier han.

I stikk motsett ende av skalaen må Austrheim kommune finna seg i å hamna.

– Det er ein liten haug inne i ein skog utan sti og utan merking som ligg ti minutt frå riksvegen. Vi var heile familien inne i skogen og prøvde å leita fram den høgaste tua, men vi trengte hjelp frå GPS-en for å finna den. Etterpå var vi skjønt einige om at hamburgeren på Cirkle K var høgdepunktet med turen, ler Terje.

Europa neste?

Sjølv om han no er ferdig med eit stort prosjekt, betyr ikkje det at han legg seg på latsida av den grunn. Nye prosjekt er på planstadiet, og kanskje er det Europa som står for tur?

– Til frustrasjon for mange så er eg plaga med at det er kort veg frå tanke til handling, og dørstokkmila mi er ikkje så lang. Framleis er det ingenting som er offisielt, men eg har samla ein del fylkestoppar og tenkjer kanskje at eg skal plukka dei etter kvart. I tillegg så har eg vore på femten landstoppar i Europa, og skal til Liechtenstein i juli for å ta éin til. Så å greia alle landstoppane i Europa er absolutt noko eg har lyst til å få til, seier han.