Nyt året i naturen

Der andre trålar internett og spring frå visning til visning for å finne den perfekte plassen å bu, har Kjetil Egeland allereie funne sin draumestad.

I eit telt ute i skogen i Leikanger. Utan vatn og elektrisitet, men med panoramautsikt mot Sognefjorden. Og her skal han bu det kommande året.

 

– Angrar ikkje

No når han byrjar på sitt andre år som førskulelærarstudent i Sogndal følte han at det var på tide å gjere det han hadde mest lyst til.

– Eg hadde tenkt på å bu ute allereie fyrste året mitt her oppe. Men for å ikkje bli han der som bur i telt så tidlig, valte eg å droppe det, seier Egeland.

Men når kalenderen viste oktober bestemte han seg. Frå neste sommar og eit år fram i tid vart det trygge taket over hovudet byta ut med eit ti-mannslagtelt frå forsvaret, kjøpt frå eit overskotssal på nettet. Og no, to veker ut i teltinga angrar han ikkje eit sekund.

– Det er ein utruleg ro ute i naturen som berre kan opplevast. Eg legg meg for natta til den utrulegaste stillheit, og står opp til den beste utsikt. Nei, til no har alt berre vore herleg, seier han.

20 minutt med buss

At det vart Leikanger var ikkje heilt etter eige ønskje. Fyrstevalet var å setje opp teltet ein stad i Sogndal, nærast mogleg skulen. Men etter fleire avslag frå utvalte stadar bestemte han seg for å leggje ut ei annonse på Facebook. Der fekk han napp frå ein hyggelig familie, 20 minuttar med buss frå skulen. Der får han hente det vatnet han treng og han har moglegheit til å overnatte under tak om han får besøk heimanfrå.

– Sjølv om det var eit stykke frå skulen kunne eg ikkje tenkt meg ein betre plass. Eg ligg ute på ein tupp med panorama utsikt over landskapet. Samtidig er dei eg leiger oss fantastiske folk. Dei gjer meg tilgang på vatn som eg ber med meg opp til teltet, seier han.

 

Rennande vatn

Sjølv kjem han ikkje til å sakne elektrisitet og materielle ting, men saknet av vatn har han allereie fått kjenne på. Sjølv om han får forsyningar nok til både mat og «kattevask» kvar morgon, og har tilgang til dusj på treningssenteret har han allereie opplevd at saknet er der.

– Eg var på besøk hos nokon her ein dag og skulle skylje ein kopp, då opplevde eg at rennande vatn er ein luksus eg heilt klårt skulle hatt, seier han.

Og no, med berre 50 veker att, gler han seg til all den roen han kjem til å nyte ute i naturen. Men han er klår på ein ting.

– Eg skal ikkje bli han som tydelig bur ute i skogen.