– Om gallup, kommuneval og politisk vegval

Det er jubel i Senterpartiet om dagen, etter gode tal i Kvinnheringen sin politiske gallup, og det er ikkje vanskeleg å forstå at mange gler seg over ein slik situasjon. Skulle tendensen halda seg fram mot kommunevalet i september, kjem Sp til å bli det største og leiande partiet i Kvinnherad dei neste fire åra, slik det har vore i mange år tidlegare. Men det skal likevel mykje til for å bli styringsdyktige åleine, så partiet må samarbeida med andre for å få fleirtal i kommunestyret. Det gjeld òg val av ordførar.

På Facebook er det blitt stilt spørsmål ved kven Senterpartiet vil samarbeida med etter valet, men det spørsmålet har vi førebels ikkje fått svar på. På politikarvis svarer fleire at dei først vil sjå valresultatet før dei kan seia noko om dette. Andre som følgjer debatten har på same tid gitt uttrykk for at dei absolutt ikkje vil røysta Senterpartiet dersom dei skulle gå i kompaniskap med Høgre. Nokre veljarar vil derimot ikkje støtta Sp viss partiet vel den raude sida (Arbeidarpartiet og Sosialistisk fellesliste). Begge alternativa kan dermed slå negativt ut for partiet.

Etter brotet mellom Senterpartiet og Høgre i inneverande periode er det elles lite som tyder på at dei to partia finn tilbake til kvarandre igjen. Dessutan er det mange som meiner at Sp ikkje er eit borgarleg parti, og at det difor er meir naturleg å samarbeida på den sosialistiske sida. Det ser vi spesielt på riksplan.

Men i lokalpolitikken er det ofte annleis. Her har vi gjennom skiftande tider sett ulike samarbeidsformer mellom parti som ideologisk står langt frå kvarandre. Valteknisk samarbeid, blir det kalla. Så langt eg hugsar var til dømes Arbeidarpartiet og Høgre i same båt i Kvinnherad for mange år sidan. Men eg har vondt for å tru at noko slikt vil skje igjen no. Til det har dei to partia for ulike syn i fleire viktige prinsipielle saker.

Dessutan kjem vi ikkje utanom det faktum at mange i dag ser på Høgre som eit «indre luten»-parti, medan Arbeidarpartiet i større grad blir oppfatta som det motsette. Begge partia har sterke talspersonar for kvar sine geografiske delar av kommunen. Det same kan ein i stor grad seia om Senterpartiet, som talar varmt for spreidd busetnad framfor eit sterkt regionsenter. Og til liks med Høgre, er også Sp sin ordførarkandidat godt plassert innanfor det politiske skiljelinet i Kvinnherad. Rett nok er begge to trivelege og kjekke karar, den eine med svært lang politisk erfaring. Og slik meiningsmålinga tyder på i dag, vil ein av dei bli ordførar, med hjelp frå andre parti. Men kven av dei som evnar å sjå heilskapen i Kvinnherad i like stor grad som Peder Sjo Slettebø, veit vi ingen ting om i dag. Det får vi heller ikkje svar på før etter at dei er komne i arbeid.

Vi går uansett eit spennande val i møte, og det skal bli interessant å sjå kva partia kjem med i programma sine – og korleis dei vil at Kvinnherad skal utvikla seg. For oss som ikkje er partifrelste, vil det dessutan vera lettare å gå til valurnene den 9. september om vi før valet får vita kven ein vil samarbeida med i det nye kommunestyret. Oppfordringa går først og fremst til Senterpartiet; går de til høgre eller venstre? Etter mi meining er det mest ærleg overfor veljarane å seia ifrå om dette på førehand.

La oss òg få ein ærleg, konstruktiv og framtidsretta valkamp om framtida, utan syting og klaging over alt som har gått gale dei siste fire åra. Set strek over rådmannssak og andre stridsemne. «Gjort er gjort, og spist er spist». Ha heller fokus på skule og oppvekst, arbeidsplassar i privat og offentleg sektor, pleie og omsorg – og vindmøller. Det er slikt folk flest er opptekne av.

 

Av Kristian Hus